Dit had eigenlijk de laatste teamchallenge moeten worden. Het bedenken (en inzingen) van een Twente '05 clublied.
Ieder team een couplet en een eigen versie van het refrein.

Tijdens het eindfeest zouden we dan de samengestelde versie als clublied presenteren en aansluitend de algehele winnaar van de Team Challenges bekend maken.

Helaas hebben we de Team Challenges moeten staken en het eindfeest is ook geschrapt, maar dat wil niet zeggen dat we met z'n allen niet kunnen werken aan een Twente '05 clublied.
Het is bedoeling dat we dit doen op de melodie van 'Het gras van het noorderplantsoen'. Luister naar het nummer via het onderstaande youtube-filmpje.

De originele tekst van het nummer staat hieronder vermeld in de linkerkolom. De PR-commissie heeft alvast een stukje van het clublied bedacht. Aan jullie de rest!

Via een reactie onderaan dit artikel kun je bijdragen aan het clublied: maak een volgend couplet, bedenk verbetering aan wat er al is, etc. Wees creatief. We rekenen op jou! Individueel of met je team.

 

 

Origineel     Twente '05 versie
De tickets op tafel, de koffers gepakt
De taxi staat klaar in de straat
Jij staat al buiten en roept:
"Kom schiet op, straks zijn we net
Iets te laat, iets te laat."

En slenterend sleur ik de spullen de deur door
Gedwee loop ik achter jou aan
Jij hebt er zin in, ik zal het nooit zeggen
Maar heb eigenlijk geen zin om te gaan

Want als ik weg ben dan mis ik de straten
Vanaf de Toren tot aan Westerhaven
Ik mis de grachten, de mensen
Stadjers, studenten
Het allermooiste accent
Geen Frankrijk, laat staan Kameroen
Doe mij maar het gras,
Het gras van het Noorderplantsoen

Het begon allemaal maanden geleden
Reisgidsen vol met hotels aan de zee
Jij vol verwachting, het kon me niet schelen
Gewoon uit beleefdheid keek ik met je mee
Met je mee

En ik weet jij mocht kiezen
Ja beloofd is beloofd
Maar volgende keer dan telt mijn stem voor twee
Dan hoef ik geen plaatjes van zonnige oorden
We blijven dan thuis
Nee we gaan nergens heen

Want als ik weg ben dan mis ik de straten
Vanaf de Toren tot aan Westerhaven
Ik mis de grachten, de mensen
Stadjers, studenten
Het allermooiste accent
Geen Frankrijk, laat staan Kameroen
Doe mij maar het gras
Het gras van het Noorderplantsoen

Hoog in het Noorden daar ligt een stad
Die altijd de sfeer van een dorp heeft gehad

Oh als ik weg ben dan mis ik de straten
Vanaf de Toren tot aan Westerhaven
Ik mis de grachten, de mensen
Stadjers, studenten
Het allermooiste accent

Oh als ik weg ben dan mis ik de straten
Vanaf de Toren tot aan Westerhaven
Ik mis de grachten, de mensen
Stadjers, studenten
Het allermooiste accent
Geen Frankrijk, laat staan Kameroen.
Doe mij maar het gras,
Het gras van het Noorderplantsoen
Ons tenue aangetrokken, tas ingepakt.
Auto staat klaar om te gaan,
Jij staat al buiten en roept:
"Kom schiet op, straks zijn we net
iets te laat. Iets te laat."

Haastig gaan we op weg naar de training.
Kniebeschermers en schoenen aan.
Ons team heeft er zin in, beginnen met yellen.
We gaan er weer vol tegenaan. Tegenaan.

Want als ik weg ben dan mis ik het ballen,
vanaf het beachveld tot aan de sporthallen.
Ik mis het yellen, het passen,
opslaan en smashen.
Onmeunig mooi spel.
Volleybal, ons tijdverdrijf.
Doe mij maar mijn team,
mijn team van Twente '05

.... [en jullie de rest van de tekst]